عصر ایران؛ سروش بامداد- برخی رسانههای اصولگرا که گمان میکردند شرایط جنگی دست رادیکالها را بازتر خواهد کرد و دولت و شخص رییس جمهور پزشکیان را در منگنه قرار میدهد از این که میبینند ابتکار عمل به دست او افتاده و در مقام رییس شورای عالی امنیت ملی جایگاهی فراتر از رییس دولت و رییس قوه مجریه را بر عهده دارد ناخرسندند و هر روز بهانه میگیرند و خردهای به او وارد می کنند.
یکی انتظار دارد در مصاحبهای که همزمان با دیدار نتانیاهو و ترامپ در واشنگتن پخش شد چهار تا دریوری آب نکشیده نثار رییس جمهوری آمریکا می کرد تا او را بیشتر تحریک کند و بیشتر در کنار جنایتکاری چون نتانیاهو قرار دهد. در حالی که تحریک موجودی به نام ترامپ مهم نیست، مهار او هنر میخواهد.
آلن بدیو فیلسوف فرانسوی میگوید: سیاست، یعنی رفتن به سمت اشتراک در حالی که عشق، فهم تفاوتهاست. عده ای اما در سیاست به دنبال اشتراک نیستند و انتقاد میکنند چرا رییس جمهوری ایران به زبانی صحبت میکند که رییس جمهوری آمریکا هم بفهمد!
تمام تلاش یک سیاستمدار خاصه در موضع مذاکره پیدا کردن نقطۀ مشترک است. مضحکتر اما گیر دادن اینهاست به برخی رفتارهای رییس جمهور با این ادعا که گاه ادب او زیاده از حد است حال آن که پزشکیان خاکی و مهربان است و مثلا با الهام علیاف رییس جمهوری آذربایجان به لحاظ زبانی احساس تعلق بیشتری دارد و دلیلی ندارد رجب طیب اردوغان یا پوتین را الگوی رفتار با دیگران قرار دهد. (حالا ترامپ خیلی پروتکلی است که رفتار او نه مانند یک رییس جمهوری که مثل صاحبان فاحشه خانههاست؟!)
خدا نکند بعضیها یک اصطلاح هم یاد بگیرند. هی به کار می برند و "زبان بدن" هم از جمله آنهاست. یکیشان نوشته:
"در یکی از تصاویری که از خانکندی منتشر شده، برخی روسایجمهور از جمله پزشکیان در جمعی غیررسمی نشسته و در حال گفتوگو هستند. علیاف وارد جمع میشود و پزشکیان از جای خود بلند میشود و همزمان با علیاف مینشیند.
پیشتر هم زبان بدن پزشکیان مورد انتقاد قرار گرفته بود. برخی از نزدیکان ایشان معتقدند این رفتار ناشی از ادب دیپلماتیک پزشکیان است، اما منتقدان چنین رفتارهایی را نه نشانه ادب دیپلماتیک، بلکه گاه نشانهای از بیتوجهی به وزن نمادین حرکات بدن در روابط بینالملل میدانند.
تصویر منتشرشده از لحظه ورود الهام علیاف و همنشینی همزمان پزشکیان با او، هرچند ممکن است در فضای خصوصی و دوستانه اتفاق افتاده باشد، اما در دورانی که هر ژست و حرکت رهبران از لنز دوربینها بهدقت ثبت و تحلیل میشود، نمیتوان آن را صرفاً به حساب سلیقه یا خلقوخو گذاشت. "
به این هم بسنده نکرده و آن را نشانۀ "ادب بیموقع" دانسته است! جا دارد به اینان بگوییم لابد رییس جمهور محبوبتان- نادره دوران- محمود احمدینژاد ادب باموقع داشت که از بشار اسد بیچاره به جای سعدآباد در خیابان فلسطین استقبال کرد و کبوتری از آن بالا نشانی بر شانهاش نشاند؟!
پروتکل که فقط این نیست که تا برخاستی دگمۀ کت خود را ببندی. از نظر خیلی از خارجیها نبستن کراوات و ریش های نتراشیده و نامرتب و دست ندادن با خانمها هم خارج از عرف است.
سعید جلیلی جایی گفته بود گاهی به عمد دیر به جلسات مذاکره با نمایندگان اروپایی میرفت تا به احترام جمهوری اسلامی برخیزند!
یا احمدینژاد وزیری به مجلس معرفی کرده بود که به جای آن که پشت تریبون برود رفت بالا نزد رییس مجلس و البته رأی اعتماد نگرفت!
قضیه خیلی روشن است. مسعود پزشکیان سطح روابط با الهام علیاف را از دیپلماتیک صرف به دوستانۀ شخصی ارتقا داده تا در رودربایستی هم که شده از نفوذ اسراییل در منطقه قفقاز بکاهد.
مهندس بازرگان هم مدام شانههایش را میانداخت بالا و هاشمی رفسنجانی هم موقع راه رفتن عبای خود را مثل چادر نماز جمع میکرد و وقتی می نشست کف کفش او پیدا بود. اما کسی گیر نمیداد.
رعایت پروتکل ها خوب است اما نه این که در این هیروویری پزشکیان مراقب باشد پا شود یا نه.
درد این جماعت البته پروتکل نیست. چون رفقای خودشان هم خیلی اهل پروتکل نیستند و اگر یاد گرفتهاند به قیمت سالها تحمیل هزینه به بیتالمال بوده است. دردشان این است که چرا پزشکیان رییس جمهوری ایران است!
این گفتار درصدد ماله کشی نیست. به دنبال دو نکته دیگر است:
اول این که داستان فراتر از اینهاست که ادب باموقع یا ادب بیموقع. ملت نگراناند آن دیوانهها دوباره حمله نکنند و به قول همکار سابق من از حسین در اضطرابم، تو از عباس میدهی جوابم؟
دوم این که از کی این قدر مبادی آداب شدند؟! در صدا و سیمایشان که تا همین چند وقت پیش به هر که میخواستند تهمت می زدند. ادب بیموقع هر چه باشد بهتر از بیادبی است.
به یاد کتاب "سالهای آتش و برف" میافتم که حاوی مصاحبههای مفصل و خواندنی است با آیدین آغداشلو نقاش مشهور. یک جا دربارۀ روزنامهنگار پرآوازهای ضمن بیان رفاقتها می گوید: من فقط نفهمیدم تو کِی مصدقی شد! حالا حکایت اینهاست: کِی پروتکلی و مبادی آداب شدند که ما نفهمیدیم؟!
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر